بازخوانی این واقعیت که تار و پود اقتصاد ایران در یک قرن اخیر، همواره آغشته به نفت و درآمدهای نفتی بوده و نبض زندگی ایرانیان با ضرباهنگ طلای سیاه تنظیم می شد، اگرچه با آموزه  هایی ارزنده و بسیار همراه خواهد بود، اما گویی بازیگر اصلی اقتصاد و پیشران توسعۀ کشور در چند سال اخیر و البته سالیان پیش رو را باید «گاز طبیعی» نامید؛ حامل پاک، بی رنگ و بی بو و البته استراتژیک انرژی که جمهوری اسلامی ایران، بزرگ ترین دارندۀ ذخایرآن در سراسر جهان شناخته شده و این موقعیت، امیدهای بسیاری را برای هموطنان عزیر در سراسر کشور به ارمغان آورده است. این یک واقعیت گریزناپذیر است که حامل های تجدیدناپذیر انرژی، سهم تعیین کننده ای در عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشورها در شرایط کنونی دارد و برهمین اساس، انرژی و شقوق مختلف حامل های آن را می توان یکی از عناصر اصلی قدرت ملّی ایران برشمرد. صاحب نظران و استراتژیست های برجسته عرصه بین الملل بر این باورند که امنیت ملّی با قدرت ملّی و عوامل تشکیل دهندۀ آن در بخش های نظامی، فرهنگی و اقتصادی ارتباطی مستقیم دارد و برهمین اساس می توان و باید گفت که گاز طبیعی فراتر از سایر مزیت های نسبی و اقتصادی در روند توسعه و دسترسی به اهداف ترسیم شده در افق سند چشم انداز 20سالۀ کشور، جزو عناصر تعیین کننده و اصلی قدرت ملّی به شمار می رود. متخصصان روابط بین الملل با استناد به نظریه هایی همچون «ثبات هژمونیک و مبتنی بر سیطره» بر این باورند که یکی از شاخص های بنیادین قدرت استیلا در هر عصری، کنترل بر منابع و مسیرهای انتقال انرژی است و این واقعیت، امروزه حامل های انرژی را علاوه بر «ابزار قدرت»، به «هدف قدرت» نیز تبدیل کرده است. برهمین اساس و با توجه به شرایط جهانی و الزامات امروزین کشورها، بازیگران عمدۀ بازار گاز بر آن شده  اند که تدوین سیاست های ملّی انرژی را با هدف حداکثرسازی منافع ملّی خود همراه سازند. برهمین مبنا می توان گفت که در شرایط کنونی نظام بین الملل، تأمین امنیت انرژی و تحقق منافع ملّی در این حوزه، مستلزم طراحی و اجرای بستۀ کامل سیاست  های ملّی و جامع نگری است که بتواند ابعاد چندگانۀ پیرامون اکوسیستم انرژی ازجمله فنّاوری، سرمایه گذاری، زیست محیطی، سیاسی، امنیتی و حتی فرهنگی و اجتماعی را چه در داخل و چه خارج از کشور، در قالب برنامه ای فراگیر که ابعاد و راه حل های کوتاه و بلندمدت داشته باشد، فراهم سازد. موضوع بسیار مهمی که پرداختن به آن در شرایط منحصربه فرد کنونی جمهوری اسلامی ایران، اهمیتی مضاعف یافته است؛ چه از یک سو در آستانۀ تحقق آرزوی دیرینه و تصمیم راهبردی دولت برای قطع وابستگی بودجۀ جاری کشور به درآمدهای نفتی قرار داریم و از دیگرسو، قدم گذاشتن در مسیر ترسیم شده ازسوی رهبر معظم انقلاب در گام دوم انقلاب، مستلزم نگاهی دیگر در روند فعالیت های بخش های مختلف صنعتی و اقتصادی کشور ازجمله شرکت ملّی گاز ایران است. تاکید بسیاری از کارشناسان و متخصصان بر ضرورت یکپارچگی زنجیرۀ ارزش در صنعت گاز و ارتقای جایگاه شرکت ملّی گاز ایران به یکی از بازیگران اصلی در بازارهای منطقه ای و جهانی انرژی با پشتوانۀ اساسنامۀ جدید برای این شرکت، بدون تردید یکی از راهبردهای کلان مجلس و دولت برای ارتقای بیش از پیش قدرت ملّی و تحقق بایسته های اقتصاد مقاومتی ازجمله درون زایی و برون  نگری است و امید آن می رود در نخستین سال ورود به گام دوم انقلاب، شاهد تحقق آن باشیم.