مدیرعامل کنونی شرکت گاز اصفهان، کجا متولد شده و دوران تحصیل خود را چگونه سپری کرده است؟ متولد 1340 در شهرستان الیگودرز هستم و دیپلم را در همان شهر گرفتم و در دانشکده فنی دانشگاه تهران و رشته مهندسی برق در سال1367 فارغ التحصیل شدم و سپس در مقطع کارشناسی ارشد مدیریت ادامه تحصیل دادم. فعالیت در صنعت گاز را چگونه و چرا انتخاب کردید؟ 2دوره کارآموزی در طول تحصیلات دانشگاهی داشتم که یکی از آنها در شرکت ملّی گاز بود و همین باعث شد بعد از فارغ التحصیلی در 1368 صنعت گاز را به عنوان محل کارم انتخاب کنم. با توجه به اینکه سیستم شرکت ملّی گاز را می شناختم و یک دوره کارآموزی 3ماهه نیز آنجا داشتم، بلافاصله در این شرکت مشغول به کار شدم. در نخستین روزهای کاری، ریاست اداره گاز ساوه را در همان سال 1368 برعهده گرفتم. نکته جالب اینجاست که در همان زمان مصمم بودم به بخش خصوصی بروم و حتی مصاحبه هم کرده بودم. حقوق بخش خصوصی در آن زمان چند برابر شرکت ملّی گاز ایران بود و مردد بودم کدام را انتخاب کنم که درنهایت، صنعت گاز را انتخاب کردم. زندگی مشترک را چگونه و در چه سالی آغاز کردید؟ در سال های آخر تحصیل در دانشگاه ازدواج کردم و 3فرزند دارم؛ پسر بزرگم دیپلمش را گرفته و 2 پسر دیگرم هم دانشجوی رشته مکانیک هستند. از همان زمان که برای اولین کارم با خانواده به ساوه منتقل شدم، با عشق و علاقه بسیار کارم را انجام می دادم. با وجود حجم سنگین کارها، احساس خستگی نداشتم و چون تجربه اولم بود، تلاش می کردم از تجربیات دیگران نیز استفاده کنم. تیم بسیار خوبی داشتیم و همکاران خوب و تلاشگری با ما همراه بودند که هنوز هم با یکدیگر در ارتباط هستیم. اینطور که تعریف می کنید، لحظات خوب و خاطره انگیزی در این چندساله باوجود حجم سنگین کاری داشته اید. جالب ترین خاطره دوران خود را چه می دانید؟ خاطرات خوب و بسیار زیادی از دوران کاری دارم، زیرا واقعاً فضایی صمیمی داشتیم و باوجود اینکه کارمان بسسیار جدی بود، اما صمیمیت حاکم بر فضای کار، فعالیت ها را یکنواخت و خسته کننده نمی کرد. یک روستا در ساوه به نام «رضاآباد» وجود داشت که لوله کشی گاز آن نیمه کاره رها شد بود. از آقای آل یاسین که مسئولیت تعمیرات را برعهده داشت، خواستم موضوع را بررسی و گزارش کند. اگرچه تجربه زیادی از صنعت گاز و گازرسانی نداشتم، اما اصرار زیادی بر اتمام و انجام این کار داشتم. به دلیل اینکه جنس شبکه از فولاد بود و بیش از 6 ماه از عمر آن می گذشت، باید دوباره تست می شد. با همکاران مشورت و برنامه ریزی کردیم و بدون اینکه از جایی کمک بگیریم، حتی بدون هماهنگی با تهران، کارها را شروع کردیم تا بعد از اتمام کارها، نتیجه را به تهران اعلام کنیم. آقای آل یاسین و چند نفر از همکاران مشغول شدند و به روستای رضاآباد رفتند که ایستگاه «تی.بی.اس» آنجا قرار داشت. چند روز بعد با من تماس گرفت و گفت که بالاخره کار با موفقیت انجام شد. با تلاش شبانه روزی همکاران، آن ایستگاه را براساس ضوابط فنی زیر بار آوردیم و بهره برداری را شروع کردیم. به عنوان اولین کار مدیریتی، چه احساسی آن زمان داشتید؟ آن لحظه برای من واقعاً بهترین و زیباترین لحظه زندگی بود. همان موقع به فرماندار ساوه تلفن کردم و گفتم گازرسانی به روستا، عملیاتی شده است. با حضور فرماندار وقت ساوه، مراسم گازرسانی را به صورت رسمی برگزار کردیم وقتی گاز به صورت رسمی به خانه های آن روستا رسید، یک نفر از اهالی منطقه دستانش را به حالت دعا بالا برد و درحالی که اشک شوق از چشمانش سرازیر شده بود، خوشحالی بسیاری ابراز کرد. آن لحظه واقعاً بهترین لحظه در زندگی من بود و هیچ وقت آن را فراموش نمی کنم. یک خاطره جالب دیگر هم بد نیست بگویم؛ در آن زمان آقای محمدابراهیم شفیعی رئیس منطقه بود و خیلی هم در کارش سخت گیری و جدیت داشت. من هم از این همه جدیت و حرفه ای بودنشان لذت می بردم و دوست داشتم از تجربیاتشان استفاده کنم. یک روز ایشان برای بازدید از منطقه آمده بودند و بازدید خیلی خوبی هم انجام شد. در جلسه پایانی که حضور یافتند، به من گفتند با توجه به پراکندگی های جغرافیایی بسیار برای نصب علمک ها، چگونه با سرعت بالا آنها را نصب می کنید؟ به ایشان گفتم یک نفر جوشکار جوان داریم که به طور معمول، روزی 10 تا 15 علمک نصب می کند که این تعداد گاهی به 20 تا 25 علمک هم می رسد و کارها را از صفر تا صد، خودمان انجام می دهیم. ایشان تعجب کردند و گفتند اگر واقعاً چنین کاری کرده اید، مدارک و مستندات را بدهید تا تشویقی بگیرید. من هم همه مدارک را به ایشان دادم و بلافاصله روی نامه ای که دریافت کردند، نوشتند 200 ساعت به ناحیه اضافه کاری بدهید. این کار ایشان برای من بسیار زیبا و آموزنده بود. اگرچه دریافتی های ما آن موقع اندک بود و از لحاظ مالی همه مشکل داشتیم، اما بسیار عجیب بود که سبقتی برای دریافت بیشتر نداشتیم و همه فقط تلاش می کردند به بهترین شکل، کارشان را انجام دهند. یکی از نکات برجسته در روند فعالیت مدیران میانی و ارشد صنعت گاز، طی کردن تدریجی کارراهه شغلی از کارشناسی تا مسئولیت های مدیریتی است. در این خصوص چه دیدگاهی دارید؟ همان طور که اشاره کردم، قبل از مشغول شدن در اداره گاز ساوه، دوره 3ماهه کارآموزی را در شرکت ملّی گاز گذرانده بودم که در آن دوره به شهرهای مختلف هم سفر کردم. جالب آنجاست که تا آن زمان، حتی معنای ماموریت را نمی دانستم و هیچ پیش بینی هم از آینده کاری ام نداشتم. با پس انداز اندک و ناچیزی که داشتم به ماموریت رفتم، اما این پول کم، آنقدر برکت داشت که توانستم حدود 3ماه دوام بیاورم. یک گزارش هم از آن موقع دارم که هربار آن را می خوانم لذت می برم. در همان 3ماه کارهای بسیاری یاد گرفتم و اطلاعات زیادی کسب کردم؛ از مباحث اداری گرفته تا مباحث فنی و تخصصی که حدود 200 صفحه شده بود و این از مزایای بسیار مهم کار و فعالیت در صنعت گاز است. روند فعالیت های کاری شما چگونه طی شد؟ بعد از مدتی کار در اداره گاز ساوه به عنوان مسئول پروژه ها به تهران منتقل شدم که کار بسیار سنگینی بود؛ آن موقع هم بحث شبکه گذاری ها خیلی وسیع بود. من هم مسئول پروژه های مرکز شدم که شامل ساوه، قم و کرج بود که تا زنجان هم ادامه داشت و حدود 50 پیمانکار و تعدادی ناظر داشتیم که ناظران رسمی شرکت بودند. من هم باید به پروژه ها سرکشی می کردم و فرصتی داشتم برای اینکه بر دانش خود بیفزایم و خوب خدمت کنم. حدود 2 سال در آنجا ماندم و قرار شد یک نفر را به عنوان مسئول اجرای شبکه، انشعابات و خطوط انتقال منطقه 3 گاز منصوب کنند و من را که آن زمان 29 سال داشتم، انتخاب کردند. تا چه زمانی مسئولیت پروژه ها را برعهده داشتید؟ تا اواسط 1373 این مسئولیت را برعهده داشتم و بعد از مدتی تصمیم گرفتند جایگاه من را در مسئولیت های مختلف استانی و ستادی، تغییر دهند. از همان ابتدا تاکنون که مسئولیت خدمت گذاری در شرکت گاز اصفهان برعهده ام گذاشته شده است، در مناطق جغرافیایی مختلف کشور و بخش های متفاوتی که مدیران ارشد صنعت گاز صلاح دیده اند، حضور داشته ام. نکته قابل ذکر در این خصوص، این است که تاکنون هیچ وقت و به هیچ عنوان شخصا درخواست تغییر سِمت یا تقاضای شخصی نداشتم و در هر مسئولیتی که خدمت کرده ام، به درخواست خودم نبوده است. با توجه به پراکندگی جغرافیایی محل های خدمت، همراهی همسر و اعضای خانواده با وضعیت شغلی شما چگونه بود؟ با اینکه حجم بالایی از کارها را انجام می دادم، اما به دلیل علاقه ای که به کار و فعالیت داشتم و از گذراندن وقتم به بیکاری و بطالت بیزار بودم، هیچ گاه احساس خستگی نمی کردم و تلاشم روزبه روز بیشتر می شد. البته دراین مدت خانواده ام خیلی تحت فشار قرار گرفتند و صبر زیادی داشتند که از همین جا از آنها عذرخواهی می کنم و قدردان صبوری های آنها تا آخر عمرم هستم. بعد از پشت سرگذاشتن بیش از 30سال فعالیت مستمر در صنعت گاز، رمز اصلی موفقیت خود را چه می دانید؟ تمام موفقیت هایی که تاکنون کسب کرده ام را مرهون 3 موضوع می دانم؛ «لطف خدا»، «پشتکار» و «همکاران بسیار خوب» که از ابتدای فعالیت های کاری، همراهم بوده اند. همیشه تلاش کردم فضا را برای همکاران طوری مهیا کنم تا در حیطه کاری شان توانمند و قوی شوند و از امکانات، فکر و استعدادشان نهایت استفاده را کنند. خانواده ام هم واقعاً برای کسب موفقیت ها بسیار کمک کرده اند و در بدترین شرایط، همواره صبر داشتند و همراهم بودند که البته، همه این موارد را مدیون لطف خداوند می دانم. آقای مهندس! پس از 3دهه تجربه در بخش های مختلف، هدایت شرکت گاز استان اصفهان به شما سپرده شده است. ویژگی های کار و فعالیت های صنعت گاز در اصفهان نسبت به سایر استان ها چیست و روند گازرسانی در آن هم اکنون در چه وضعیتی قرار دارد؟ اصفهان یکی از استان های صنعتی است و 35 درصد گاز دریافتی این استان در بخش صنعت مصرف می شود. از نظر توزیع گاز در جایگاه دوم کشور قرار گرفته و نقش مهمی در تولید و صنعت دارد. برنامه ریزی برای گازرسانی به 2هزارو400 واحد صنعتی صورت گرفته که در سال های 1397 و 1398 به شرط تامین اعتبار مربوطه اجرایی می شود. در سال گذشته نیز موفقیت های زیادی کسب کرده و توانستیم با به دست آوردن رتبه نخست بین شرکت های دولتی تابعه وزارت نفت و همچنین شرکت ملّی گاز ایران، تندیس بلورین جایزه سرآمدی و بهبود مستمر صنعت نفت را با امضای وزیر نفت دریافت کنیم. طرح گازرسانی به شهرهای شرقی استان، بزرگ ترین پروژه «سی.ان.جی» کشور محسوب می شود که گاز طبیعی از طریق ایستگاه نائین به عنوان «ایستگاه مادر» فشرده شده و به 12 «ایستگاه دختر » برای مصرف خانگی انتقال می یابد که این نوع گازرسانی درحال حاضر مقرون به صرفه ترین راه است. هم اکنون بیش از یک هزار و ۱۱۱ کیلومتر خط انتقال گاز، ۹۳۳ ایستگاه تقلیل فشار و حفاظت از زنگ، بیش از ۲۶هزار کیلومتر شبکه گازرسانی، یک میلیون و ۸۳۰ هزار انشعاب برای گازرسانی به بیش از یک میلیون و ۷۰۷ هزار مشترک در سطح استان اجرایی شده است. همچنین سال گذشته با افزایش 459 میلیون مترمکعب مصرف گاز در بخش نیروگاهی، گازرسانی به نیروگاه های سطح استان بدون لحظه ای توقف و محدودیت مصرف انجام شده است. همچنین تمامی روستاهای بالای 20 خانوار گازدار شدند و فقط شمار معدودی از روستاها در غرب استان باقی مانده که چون در ارتفاعات هستند، هم از لحاظ تمرکز جمعیتی و هم ایمنی کار، گازرسانی به آنها در حال بررسی است. روند توسعه فعالیت ها در سال آینده چگونه است؟ درحال حاضر اصفهان، تقریبا استانی سبز محسوب می شود. بیش از ۹۶درصد مردم اصفهان از گاز استفاده می کنند و امیدواریم در سال آینده، مناطقی که به دلایل صعب العبور بودن یا هزینه های بالا نتوانسته اند صاحب گاز شوند، دارای شبکه گاز شوند. تمامی همکاران ما تلاش خود را در این راستا به کار می گیرند و از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد.