راه بلند صنعت گاز در مسیر تجارت جهانی
«در سال 1384 و زمانی که آقای مهندس وزیری هامانه وزیر نفت شدند، چون نسبت به من شناخت کامل داشتند، تصمیم گرفتند مسئولیت شرکت ملّی گاز ایران را به من واگذار کنند. سابقۀ آشنایی من با آقای وزیری به زمانی برمی گردد که ایشان مدیرعامل شرکت ملّی پالایش و پخش و بنده هم یکی از مدیران ایشان بودم. بعد از پیشنهاد آقای وزیری، بنده هم تمکین کردم و به صنعت گاز ملحق شدم که از این تصمیم، بسیار هم خوشحال هستم؛ چون با دوستان خوب صنعت گاز آشنا شدم و با همکاری آنها توانستیم در مدت 3 سال، کارهای ارزنده ای را انجام دهیم. اگرچه شرکت ملّی گاز ایران وظایف متعددی ازجمله تأمین مصارف خانگی، نیروگاهی، صنعتی، حمل ونقل، تزریق به چاه های نفت و تعهدات بین المللی برای صادرات گاز را برعهده دارد، اما با توجه به پیشرفت های اخیر در حوزۀ افزایش تولید، معتقدم توجه ویژه ای باید به موضوع حضور موثرتر در «تجارت جهانی» گاز داشته باشیم، زیرا افزون بر کشورهای متقاضی گاز ایران در اروپا و مناطق دوردست، کشورهای همجوار زیادی ازجمله پاکستان، هند و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به گاز ما نیاز دارند و با اتخاذ راهبردهای مناسب، می توان در کنارترانزیت، به مواردی همچون سوآپ و تهاتر گاز نیز بیشتر پرداخت.»
صادرات گاز، مزیت رقابتی ایران در مناسبات بین المللی انرژی
«به دلیل مشترک بودن میادین گازی پارس جنوبی و خانگیران در سرخس، تعلل در روند برداشت از این میادین، از بین رفتن منافع ملّی و افت فشار این مخازن به دلیل برداشت بیشتر شرکای ما را در پی خواهد داشت. آنچه در وهلۀ نخست ما را ملزم می‌کند با سرعت بیشتری این میادین را توسعه دهیم، مشترک‌بودن ذخایر گازی است؛ حتی معتقدم می توان برداشت از میدان‌های مستقل داخلی را در صورت لزوم، متوقف کرد تا بتوان از این منابع مشترک، حداکثر بهره برداری را داشته باشیم. زمانی که در موسسه مطالعات انرژی فعالیت داشتم، علاوه بر طرح جامع انرژی، سند چشم‌انداز انرژی ایران نیز طراحی شد که براساس آن، امکان پیش بینی مسائل حوزۀ انرژی کشور تا40 سال آینده وجود دارد. در این طرح و براساس راهبردهای پیشنهادی، اعلام شد که در کنار مصارف خانگی، باید مصرف گاز پتروشیمی ها را بالا ببریم و به آن بیشتر توجه کنیم. البته اینکه چگونه باید این افزایش اتفاق بیفتد و چه راهكارهای اجرایی باید اتخاذ شوند تا نظر سرمایه گذاران و سایر بخش ها نیز جلب شود، بحث دیگری است و نیازمند مجموعه ای از شرایط که باید در سطحی کلان به آن توجه داشت.»
پرهیز از بخشی نگری
«در سال های اخیر و با پایان روند توسعۀ اغلب فازهای پارس‌جنوبی، شاهد مثبت شدن تراز گاز و پیشی گرفتن میزان تولید از مصارف آن هستیم. تولید و مصرف گاز در کشور ما متأثر از چند موضوع است؛ در کنار مصارف عمومی برای گرمایش بخش خانگی، واحدهای پتروشیمی و نیروگاه‌های تولید برق به عنوان متقاضیان کلان گاز مطرح هستند. مصارف خودرو و همچنین صنایع نیز ازجمله بخش هایی هستند که رونق کسب و کار در آنها، متأثر از گازرسانی است. در کنار این موارد، باید به تزریق گاز به مخازن نفت و گاز کشور که عموم آنها در نیمۀ دوم عمر خودشان هستند اشاره داشت که به دلیل افت فشار، نمی توان نفت را اعماق چاه ها استخراج کرد و ناگزیر از تزریق گاز به این مخازن هستیم؛ زیرا مناطق نفتی بسیاری مثل مسجدسلیمان و آغاجری که دارای مخازن قدیمی نفتی هستند، به تزریق گاز نیاز دارند. برهمین اساس برنامه ریزی صحیح و کلان برای مدیریت منابع گاز، نیازمند رویکردی سیستمی، یکپارچه و کلان نگر است تا بتوان راهبردی صحیح و اثربخش برای این بخش تدوین کرد. موضوع بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت، این است که تولید و مصرف گاز ما در تمام ماه ها و روزهای سال، به‌صورت پیوسته، هماهنگ و متوازن نیست؛ به این معنا که در زمان پیک مصرف در زمستان، معمولا تولید از مصرف، عقب می افتد و باعث بروز معضلاتی می شود که باید در برخی مواقع، گاز صنایع را قطع کنیم تا مصرف گاز بخش خانگی تأمین شود که باید برای این مسائل، چاره اندیشی کرد.»
توسعه روستایی يك ضرورت ملّی است
جمهوري اسلامي ايران داراي جمعيت اندکی بیش از 80ميليون نفر است. اين جمعيت در 3 عنوان و به ترتيب تعداد جمعيت، «شهري»، «روستايي» و «عشايری» تقسیم بندی می شود كه با یکدیگر، هم زيستي دارند.
پرواز شعله های گاز در سرزمین عقاب ها
بهشت مه گرفتۀ ایران در 39کیلومتری سوادکوه قرار دارد؛ «آلاشت» یکی از زیباترین ییلاق‌های مملو از مه در مازندران و شمال ایران است که به دلیل هوای خنک و طبیعت بکرش، اگرچه در بهار و تابستان هرساله میزبان گردشگران بسیاری از سراسر کشور است، اما ساکنان آن، ناگزیر از دست و پنجه نرم کردن با سرمای سخت زمستانی هستند. این منطقه که ساکنان قدیمی به آن «اِلاشت» هم می‌گویند، در زبان مازندرانی به معنای آشیانۀ عقاب است که وجه تسمیۀ آن به دلیل عقاب‌های زیادی است که در کوه های بلند آن، آشیانه دارند و به دلیل کوهستانی بودن این منطقه، از همان اوایل پاییز، سوز و سرما بیش از هر چیز دیگری، فکر و ذهن ساکنان این منطقه را به خود مشغول می کند. اگرچه هم نشینی با شعله های گاز در سرمای جان سوز زمستانی برای ساکنان آلاشت همانند رویایی دیرباور شده بود، اما با همت و تلاش شبانه‌روزی متخصصان صنعت گاز، این رویا به حقیقت پیوست تا رقص شعله های گاز، گرمابخش زیبایی های منحصربه فرد این منطقه از ایران اسلامی شود و بیش از 6هزار خانوار ساکن در این منطقه از امسال، زمستان های آرامش بخشی را سپری کنند.
